< βᾰδιστέον
βᾰδιστής >
βαδιστηλάτης
,
-ου, ὁ
conductor de burros de silla
,
arriero de burros
,
PTeb
.262 (II a.C.),
PMich.Teb
.123ue.5.18 (I d.C.),
POxy
.1514.2 (III d.C.).