αὐλικός, -ή, -όν
• Alolema(s): lat. aulicus Nepos Dat.5.2, Suet.Dom.4, Nero 45, Marc.Cap.9.905, 9.926
I
αὐ. βίος op. φιλόσοφος βίοςPhld.Ind.Sto.13,
κατὰ τὴν φύσιν αὐ. καὶ πολιτικὸς ἄνθρωποςPlb.23.5.4,
ἀγχίνοιαPlb.15.34.4,
κόλακεςPlu.2.800a, cf. Demetr.17,
διακονίαThem.Or.31.353c,
κατάλογοιLyd.Mag.2.24, luctatores aulici Suet.Nero 45
•compar. sin tal valor
ἐξ αὐλικωτέρων γονέωνPhld.Lib.45
•subst. ὁ αὐ. cortesano Plu.2.778b, gener. en plu., Plu.Demetr.17, Plb.16.22.8, 22.13.5, Nepos 14.5.2
•pretoriano
οἱ αὐλικοὶ καὶ στρατηγοὶ προσαγορευόμενοιPlu.Galb.2.
2 prob. propietario de una granja, BGU 286.3 (IV d.C.).
II propio de la flauta: dulcedo Mart.Cap.9.905, suauitas Mart.Cap.9.926
•subst.
αὐλικούς, κιθαρῳδούςSud.