αὐδή, -ῆς, ἡ
• Alolema(s): eol. αὔδα Sapph.1.6, Balbill.28.7; dór. αὐδά A.Pers.575, 942, A.245, Pi.N.9.4, E.Io 1446, Supp.600
I humana o divina
1 voz
Ταλθύβιος δὲ θεῷ ἐναλίγκιος αὐδήνIl.19.250, cf. 4.430, 19.418,
θεοῦ δέ τιν' ἔκλυον αὐδήνOd.14.89,
ἐν δ' ἀνθρώπου θέμεν αὐδήνHes.Op.61,
μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδήIl.1.249, cf. Hes.Th.39, 97,
τὰς ἐμὰς αὔδας ἀίοισα πήλοιSapph.1.6,
αὐδῇ δ' αὐτίκ' ἔξεστιν μαθεῖνS.OC 323, cf. E.Hipp.567, Theoc.21.21, A.R.3.458
•canto
ἐνέπνευσαν δέ μοι αὐδὴν θέσπινHes.Th.31,
αὐδὰν μανύει (Χρόμιος)Pi.N.l.c.,
ἔμελψεν ἁγνᾷ ... αὐδᾷA.A.244
•lamento, clamor
τεῖνε τάλαιναν αὐδάνA.Pers.575,
ἵετ' αἰανῆ πάνδυρτον ... αὐδάνA.Pers.942,
τίν' αὐδὰν ἀύσω, βοάσω;E.Io 1446.
2 según el significado o la intención noticia
ἔργων ἀκόντων ἀΐοντες αὐδάνS.OC 240,
τίν' αὐδὰν τάνδε προσφέρεις νέαν;E.Supp.600
•oráculo
αὐδὴν τρίποδος ἐκ χρυσοῦ λακώνE.IT 976.
II de anim. e inanimados
1 voz, sonido de animales
(τέττιξ) χέει αὐδήνHes.Sc.396, del carnero
αὐδὴν ἀνδρομένην προέηκε κακὸν τέραςA.R.1.257
•sonido, rumor
ταὶ (las Sirenas) δ' ἄκριτον ἵεσαν αὐδήνA.R.4.911.
2 de inanimados: la cuerda del arco
χελιδόνι εἰκέλη αὐδήνOd.21.411, de instrumentos
ὑπὸ λιγυρῶν συρίγγων ἵεσαν αὐδήνHes.Sc.278,
σάλπιγγος αὐ.E.Rh.144, 989,
χαλκοῦ τ' αὐδὰν χθονίαν τύμπανά τ' ἔλαβεE.Hel.1346, de los Colosos de Memnón
ὡς χάλκοιο τυπέντ[ο]ς ἴη Μέμνων ... αὔδαν ὀξύτονονBalbill.l.c., cf. Col.Memn.93.4 (I d.C.), 101.5.
• Etimología: V. ᾄδω.