αἱμόφυρτος, -ον


1 ensangrentado νεκρός Plb.15.14.2, cf. Posidon.57, χεῖρες D.H.4.83, γῆ ἡ αἱ. Rom.Mel.57.θʹ.4, μέλη Chr.Pat.1471.

2 sangriento, encarnizado μάχαι Lyc.1411, cf. Nicom.Trag.15.