Δήμων, -ωνος, ὁ


Demón

1 hijo de Demómeles, tío de Demóstenes, D.27.4, 28.15.

2 primo de Demóstenes, orador y político aten., D.59.30, Timocl.4.5, Duris 39, Plu.Dem.27.

3 hist. del IV/III a.C., Plu.Thes.19, 23, St.Byz.s.u. Δωδώνη, Demo, I.

4 de Cirene, discípulo de Lacides, Phld.Acad.Hist.M.12.

5 pitagórico de Sición, Iambl.VP 267.

6 escultor, Plin.HN 34.87.

7 otros, Aeschin.1.125, AP 12.87; cf. Δάμων.