docimeno, de Docimea μάρμαρος DP 33.8, cf. Hierapolis p.180 (III d.C.), como ét., St.Byz.s.u. Δοκίμειον
•de mármol docimeno κίονες IEphesos 661.27 (II d.C.), σορὸς Δ. IAlt.Hierap.56, 158 (ambas imper.).