γαια-
v. γα-, γαιη-, γαιο-, γειο-, γεο-, γεω-, γη-.
γ. χυτήtierra vertida sobre una tumba para formar un túmulo Il.23.256, Od.3.258, Q.S.1.109,
κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζειdicho de un cadáver Il.24.54,
σοὶ δ' ὀ[λίγ]η μὲν γ. ... ἐπικείσε[ταιEuph.38C.67,
γαίης γὰρ σύμπλασσε ... Ἀμφιγυήεις παρθένῳ ... ἴκελονHes.Th.571,
κύτος, πλαστὸν ἐκ γαίηςAntiph.l.c.,
θεῷ ... γαῖαν διδόντι ξείνια ... δέξατ'Pi.P.4.21,
γαίᾳ πεφύρσεσθαι κόμαν ἔνεπενPi.N.1.68,
βραδέως δ' ἐπὶ γαῖαν ὀρούειref. a una langosta, Archestr.SHell.155.3,
κόνις καὶ γ.A.R.4.1408
ὑμεῖς ... ὕδωρ καὶ γ. γένοισθεIl.7.99,
γαῖαν ὕδει φύρεινHes.Op.61, cf. Opp.H.5.6,
πάντες γὰρ γαίης τε καὶ ὕδατος ἐκγενόμεσθαXenoph.B 33, cf. 27,
γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν, ὕδατι δ' ὕδωρcon tierra, pues, vemos la tierra, con agua el agua Emp.B 109
ἐμοῦ θανόντος γ. μιχθήτω πυρίref. a la materia humana Trag.Adesp.513
πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ γ.Emp.B 17.18
γ. καυθεῖσα πυρίtierra cocida al fuego como material cerámico, Pi.N.10.35,
γ. κεραμίςtierra de alfarero, e.e. arcilla Eub.42, cf. Critias B 2.13, Sannyr.4.
πεδίοις καὶ γαίαις παρεικάζει τὰς τῶν πιστευόντων ψυχάςAth.Al.M.27.581A, cf. Mac.Aeg.Serm.C 27.6, Eust.742.24.
οὐδέ τις ἄλλη φαίνετο γαιάων, ἄλλ' οὐρανὸς ἠδὲ θάλασσαno aparecía ninguna tierra, sólo cielo y mar, Od.12.404,
γαῖαν ἐς ἀλλοδαπήνSol.3.24, cf. Opp.H.1.694,
Ἀχαιΐς γ.Il.1.254, Od.21.107, cf. h.Ap.410, Alc.45.3, Pi.O.3.25, Antim.Eleg.1, Call.Ap.76, IG 14.803.1 (Neápolis II d.C.),
Λῆμνον ... ἥ οἱ γαιάων πολὺ φιλτάτη ἐστίνOd.8.284, cf. h.Ap.46, Call.Del.270, LXX 4Re.18.35, Ez.36.24,
γαῖαν ἐς ΑἰθιόπωνMimn.10.9, cf. Theoc.18.20, Opp.C.3.42,
γαίης παρθενι[κ]αὶ Λ[ι]βηθρίδ<ο>ςEuph.41.2,
ὄρος, εὐκάρποιο γαίας μέτωπονun monte, frente de una tierra fértil ref. al Etna y Sicilia, Pi.P.1.30, cf. Od.9.28, A.R.3.1085, Orac.Sib.14.284,
ἀγλαὰ πίσεα γαίης βόσκεοCall.Fr.363.1,
σικυὸν ... γαίης ἐρικυδέος υἱόνMatro SHell.537.1,
γαιάων ἈσίηςD.P.882
εἰπὲ δέ μοι γαῖάν τε τεὴν δῆμόν τε πόλιν τεOd.8.555, cf. h.Cer.134, Pi.P.4.97
πατρὶς γ.la tierra patria, Il.2.140, Od.24.322, Hes.Sc.1, 12, A.Th.585, Q.S.8.297, IUrb.Rom.1317.3 (II/III d.C.), 1395,
γ. πατρωΐηOd.13.188.
ὁ δ' ἄρα πρηνὴς ἐπὶ γαίῃ κεῖτο ταθείςIl.21.118, cf. Theoc.22.128, A.R.1.428, Nonn.Par.Eu.Io.9.38,
ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃIl.1.245, cf. 22.64,
πολλὸν δὲ κρῖ λευκὸν ἐτώσιον ἔμπεσε γαίῃh.Cer.309, cf. Theoc.25.259,
γαῖαν κοναβίζετε ποσσίν¡haced resonar el suelo con los pies! ref. a los Curetes, Orph.H.38.9, cf. AP 14.72.7, Opp.H.1.15
ὀδὰξ λαζόιατο γαῖανojalá muerdan el polvo, Il.2.418, cf. 22.17, cf. E.Ph.1423,
αἵματι γαῖαν ἐρεύθωνIl.11.394, cf. B.13.153, E.Ph.674, Q.S.2.356,
ἀρηρομένη γ.la tierra arada Opp.C.4.436, cf. H.2.19.
νέρθε Ποσειδάων ἐτίναξε γαῖανIl.20.58, cf. A.R.3.864,
πατὴρ δ' ἐμὸς ἄλλοθι γαίης ζώειOd.2.131,
ὡς τὰ πρῶτα θεοὶ καὶ γ. γένοντοHes.Th.108,
θνητῶν οἳ κατὰ γαῖαν ἀπείριτον αἰὲν ἔασιOrph.A.20, cf. H.55.6, Nonn.Par.Eu.Io.1.10,
ὅσσ' ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίγνονταιOd.4.417, cf. Cleanth.Fr.Poet.1.5,
ποικίλλεται μὲν γ. πολυστέφανοςSapph.168C.2, cf. Archestr.SHell.192.2,
γ. δ' ἀνέπνευσεν ... κύματος ἐξαναδῦσαOpp.C.2.148,
γ. πέλει σταθερήOpp.C.2.412,
ἰέναι πολλὴν ἐπὶ γαῖανir por el ancho mundo, Od.2.364,
κορυφαὶ ... μεγάλας γαίαςB.5.24,
ἐς βάθος ἐκ γαίηςX.Eph.3.2.13, cf. Luc.Trag.294,
πόλεμος γαῖαν ἅπασαν ἔχειCallin.1.4,
ὁππότε γαίης ἠὼς μέσσον ἀνέσχεcuando el día alcanzó la mitad de la tierra Nonn.D.29.299,
γαίης ἐρικυδὲς ἔρεισμαglorioso baluarte de la tierra ref. a Caracalla, Opp.C.1.1, cf. H.1.3
ἐφ' ὑγρὴν ἠδ' ἐπ' ἀπείρονα γαῖανOd.5.46, h.Hom.15.4,
νεφέεσι κάλυψε γαῖαν ὁμοῦ καὶ πόντονOd.5.294, 9.69, cf. Hes.Th.413, Theoc.17.76, Opp.H.1.88, 25.8,
πλείη μὲν γὰρ γ. κακῶν, πλείη δὲ θάλασσαHes.Op.101, cf. Euph.131.17v.G., Sotad.15.3
ποταμοὶ καὶ γ., ... φυλάσσετε δ' ὅρκια πιστάIl.3.278,
Ἀξιοῦ, ὃς κάλλιστον ὕδωρ ἐπὶ γαῖαν ἵησινIl.21.158, cf. Call.Del.207, Opp.H.2.32
πείρατα γαίης, Ὠκεανόν τεIl.14.200, 301, cf. Hes.Th.335, 622,
φεῦγ' ἔσχατα γαίηςOrác. en Hdt.7.140, cf. h.Ven.227, Simm.(?)SHell.906.6,
Ὠκεανὸν ... ὃς περικυμαίνει γαίης περιτέρμονα κύκλονOrph.H.83.3
πετέσθην μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦIl.5.769, 8.46, cf. Hes.Th.427, h.Ap.84, Alc.355, Lyr.Adesp.17.22, A.Pers.499, Orph.H.14.10,
γ. καὶ αἰθήρQ.S.2.210
τότε δ' ἤδη ἔχεν κάτα γ. μέλαιναya entonces lo guardaba la negra tierra, Il.2.699, cf. 16.629, Od.15.31, A.Pr.570, Thgn.878, Q.S.1.2, en lápidas
Παυλεῖνον γ. δέξατο νερτερίηIUrb.Rom.1304 (I/II d.C.)
ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τίνυνταιIl.19.259, cf. h.Cer.431, A.Eu.952,
νέμονται ... ὑπὸ κεύθεσι γαίας(Cástor y Pólux), Pi.N.10.56, cf. 10.85, Thgn.243, Orph.A.174,
Πλούτων, ὃς κατέχεις γαίης κληῖδαςOrph.H.18.4,
δαίμονες οἱ κατὰ γαίαςAr.Ra.1529
βόσκει γ. μέλαινα ... ἀνθρώπουςOd.11.365, cf. Arat.114,
βίος ... τὸν γ. φέρειHes.Op.32, cf. Od.19.111, h.Cer.306, h.Ap.365, Alcm.89.3, Orph.H.29.17, 36.14, Nonn.D.42.278, Orac.Sib.1.297.
σοὶ δὲ πᾶς ὅδε κόσμος ἑλισσόμενος περὶ γαῖαν πείθεταιCleanth.Fr.Poet.1.7, cf. Alex.Eph.SHell. 21.11, Arat.512, Orph.H.4.3, 11.13.
«ὅπου σὺ Γάιος, ἐγὼ Γαΐα»donde tú seas Gayo, yo seré Gaya Plu.2.271e.