ἀγριέλαιος, -ον


1 de acebuche σκυτάλη AP 9.237 (Ericius).

2 subst. ὁ, ἡ bot. acebuche, Olea europaea var. sylvestris Brot., Theoc.7.18, Thphr.HP 2.2.5, PCair.Zen.184.7 (III a.C.), Moer.κ.57, Archig. en Gal.12.974, Sch.A.R.2.32-34b
fig. op. καλλιέλαιος de los paganos Ep.Rom.11.24, Clem.Al.Strom.6.15.118, cf. Ep.Rom.11.17.