< ἐναθλέω ἐναθρέω > ἔναθλος, -ον 1 que requiere esfuerzo πόνοι Ph.1.646. 2 subst. τὰ ἔναθλα proezas μεγάλα τὰ ἔναθλα τῆς ἀνδραγαθίας σου Ephr.Syr.2.355D.