< Ἀβαδδων ἀβάδιστος > ἀβαδής, -ές indómito de un caballo, Euthal.Act.M.85.629A. • Etimología: ἀ- priv. y raíz de βαίνω q.u., c. suf. -δ- como en βάδην, ἐμβάδες, etc.