< διαβόητος διαβολή > διαβολεύς, -έως, ὁ • Alolema(s): lacon. διαβολεύρ Hsch. 1 lanzadera del telar, Hsch.l.c. 2 calumniador Hdn.Epim.19, Sch.Luc.Peregr.15, Eust.106.15, 128.39, Tz.Comm.Ar.1.187.27.