δεκέτης, -ες
• Alolema(s): δεχ- ICr.2.10.19.8 (Cidonia II a.C.); δεκετής Poll.1.54
1 que dura diez años
χρόνοςS.Ph.715, D.C.54.12.4,
μόχθοιE.Andr.306,
πόλεμοςTh.5.25, Aeschin.3.148, AP 9.192 (Antiphil.), 9.289 (Loll.), Lib.Or.15.2,
(σπονδαί)Ar.Ach.191.
2 de diez años de edad, Pl.Ti.21a, epigr. en ICr.l.c., Poll.l.c.,
τρίς δ.de treinta años, IPrusa 1026.5 (II d.C.?), cf. δεκαετής.
