< ἐνδάκνω
ἐνδακρύω >
ἔνδακρυς
,
-υ
que llora
,
lleno de lágrimas
de pers., I.
AI
1.291, Luc.
Somn
.4
•
de la voz
lastimero
,
lloroso
ἠλάλαξαν ἔνδακρυν †φωνὴν πρὸς αἰθέρα
Ezech.211.