ἔμφῡλος, -ον


I 1de la misma familia, raza o linaje ἀνήρ Od.15.273, αἶμα S.OC 407, Orph.A.1163, μίασμ' ἔμφυλον mancha familiar Lyc.1122, κούρη Nonn.D.48.436
que forma parte de una tribu, adscrito a una tribu ὅσοι κα ἔωντι ἔμφυλοι παρ' ἑκατέροις ICr.3.3.4.15 (Hierapitna II a.C.), cf. 3.4.1B.5 (Itanos III a.C.).

2 de guerras y conflictos civil, intestino, interno μάχα Alc.70.11, στάσις Sol.3.19, Hdt.8.3, I.AI 19.228, Paus.8.51.3, Orac.Sib.7.20, πόλεμος Paus.4.28.5, Ael.NA 7.10, ἔμφυλοι φόνοι matanzas fratricidas Thgn.51, cf. Lyc.990, App.BC 1.2, ἔργον ἔμφυλον disensión interna App.BC 1.1, ἔμφυλοι ἔριδες disputas intestinas D.Chr.17.10.

3 natural, propio de c. dat. πέτρῃσι βαθείαις ἔμφυλοι unos peces, Opp.H.1.249, c. gen. παρθενίης ἔμφυλον ἔχω φόβον tengo el miedo propio de la virginidad Nonn.D.2.113.

II adv. -ως internamente ἐμφύλως οὗτος ὁ πόλεμος ἐν τῇ ψυχῇ συνίσταται Gr.Nyss.M.46.92B.