ἔμφῡλος, -ον
I
ἀνήρOd.15.273,
αἶμαS.OC 407, Orph.A.1163,
μίασμ' ἔμφυλονmancha familiar Lyc.1122,
κούρηNonn.D.48.436
•que forma parte de una tribu, adscrito a una tribu
ὅσοι κα ἔωντι ἔμφυλοι παρ' ἑκατέροιςICr.3.3.4.15 (Hierapitna II a.C.), cf. 3.4.1B.5 (Itanos III a.C.).
2 de guerras y conflictos civil, intestino, interno
μάχαAlc.70.11,
στάσιςSol.3.19, Hdt.8.3, I.AI 19.228, Paus.8.51.3, Orac.Sib.7.20,
πόλεμοςPaus.4.28.5, Ael.NA 7.10,
ἔμφυλοι φόνοιmatanzas fratricidas Thgn.51, cf. Lyc.990, App.BC 1.2,
ἔργον ἔμφυλονdisensión interna App.BC 1.1,
ἔμφυλοι ἔριδεςdisputas intestinas D.Chr.17.10.
3 natural, propio de c. dat.
πέτρῃσι βαθείαις ἔμφυλοιunos peces, Opp.H.1.249, c. gen.
παρθενίης ἔμφυλον ἔχω φόβονtengo el miedo propio de la virginidad Nonn.D.2.113.
II adv. -ως internamente
ἐμφύλως οὗτος ὁ πόλεμος ἐν τῇ ψυχῇ συνίσταταιGr.Nyss.M.46.92B.