ἔμφορος, -ον
• Grafía: pap. frec. graf. ἐν-
I
ἔμφορα· προσβεβλημένα ἀγέλῃ προβάτωνHsch., pero cf. ἐμφόρβιον.
2 que va cargado, portador, EM 336.55G., 677.30G.
3 subst. οἱ ἔμφοροι sent. dud., prob. los que producen, creadores de tintes por medios sobrenaturales, Zos.Alch.243.19.
II econ. en pap. productivo, en situación de rentar o producir de tierras y explotaciones
γῆPLond.882.13 (II a.C.),
αἰγιαλῖτιςPMich.224.3685, PMich.Diss.Michael.14.8 (ambos II d.C.),
χορτονομαίPOxy.918.11.10 (II d.C.),
τόποςPOxy.242.20 (II d.C.),
op. ἄφορος ‘improductivo’SB 12733.3 (III d.C.), cf. POxy.3047.7, 2847.15 (ambos III d.C.), de anim.
ἱερεῖα ἔμφ[ο]ρα [τέλειαPCair.Zen.310.3 (III a.C.),
op. ἄνευ φόρου ‘sin renta’: (χίμαιραι) ἔμφοροι τέλειαιPWisc.78.159 (III a.C.),
περιστερεώνPOxy.1278.13 (III a.C.).