ἔλλερος, -ον


malo, funesto ἵν' ἔλλερα ἔργα τέλεσκεν Call.Fr.283, ἔλλερον τὸ κακόν Hdn.Gr.1.386, cf. Sud., Eust.635.6
como etim. del nombre Βελλεροφόντης o Ἐλλεροφόντης rel. c. ὄλλυμι Et.Gen.β 91.
• Etimología: Quizá comp. de ἐν y λάρος ‘gaviota’ c. asim. -νλ- > -λλ- y ε-α > ε-ε.