ἔκδηλος, -ον
• Alolema(s): hiperdor. ἔκδαλ- Ps.Archyt.Pyth.Hell.43.7
• Grafía: graf. ἐγδ- Phld.Elect.13.9


I 1eminente, descollante, sobresaliente de pers. μετὰ πᾶσιν Ἀργείοισι Il.5.2, στρατηγοί Babr.31.5
de cosas importante, considerable τῶν ἔκδηλόν τι πεποιηκότων de los que habían prestado algún servicio importante Plb.30.13.7, σίτου [μοῖ]ρα CPHerm.6.4 (III d.C.).

2 manifiesto, evidente, visible frec. como pred. πάντ' ἐποίησεν ἔκδηλα D.2.21, del sonido τὸ γὰρ ὀξύτερον φύσει ὂν ἐκδηλότερον Thphr.Fr.89.9, οἱ κατὰ πᾶν ἔκδηλον ἔχοντες τὴν ἑαυτῶν κακίαν los que son plenamente conscientes de su propia maldad D.S.14.1, τὴν δὲ αὐτῶν εἰς ἡμᾶς δυσμένειαν ἔκδηλον καθιστάντες LXX 3Ma.3.19, τὴν ἀκριβεστάτην τοῦ χαρακτῆρος ἰδέαν ... ἐκδηλοτέραν ἐγγράψαι Ph.1.290, αἱ τῶν ἄλλων ἀστέρων λάμψεις Ph.1.72, καίπερ μὴ βουλόμενον ἔκδηλον εἶναι aunque no quería que se notara de una pers., I.AI 17.106, ἡ ἐγδηλοτάτη ἐνάργεια la evidencia más conspicua Phld.l.c., βοήθεια D.H.20.3, κατὰ δέ τινα (καιρόν) πάλιν ἔκδηλα βλεπόμενα Clem.Al.Strom.8.9.32, de unos anim. ἐντεῦθεν οὐκ εἰσὶν ἔκδηλοι Ael.NA 5.3, ὡς ἂν ... ἔ[κ]δηλον καταστήσῃ ... ἀλήθε[ιαν Manes 108.23, αἱ φύσεις ἔκδηλοί τε καὶ ἀπόκρυφοι Iambl.VP 31, de la revelación de Dios en las Escrituras a través de los evangelios, Epiph.Const.Haer.51.32.4, en las enfermedades ref. a la manifestación del síntoma αἱ δὲ κυνάγχαι ... ὁκόσαι ... ἔκδηλον μηδὲν ποέουσιν las anginas que no dan síntomas Hp.Prog.23, cf. Coac.370, τὰ νοσήματα ... ὅταν ἔκδηλα ᾖ cuando las enfermedades se ponen de manifiesto D.Chr.9.2, cf. Herod.Med. en Orib.7.8.5, Aret.SA 1.8.2, ποιότης Gal.11.641, ὠφέλεια Aët.6.92
c. dat. οὐ πᾶσιν ἔκδηλον ἐποίησε τὴν αὑτοῦ πρόθεσιν Plb.3.12.4, ἡ γὰρ ἄνοια αὐτῶν ἔ. ἔσται πᾶσιν 2Ep.Ti.3.9, cf. Eus.PE 1.2.1, ἔκδηλα ... καὶ ἐκφανῆ τὰ κακὰ γίνεται τοῖς γεννωμένοις Vett.Val.88.8, τοῖς τάδε ἀναλεγομένοις ἔκδηλα τὰ ... χωρία Procop.Goth.4.1.7
c. gen. de separat. τοῦ θυρώματος δὲ καὶ τῶν περὶ αὐτὸ συνδέσμων ... ἔ. ἦν ἡ ... δαπάνη Aristeas 85
c. ὑπό y gen. τὸ δέ γε μῆκος ὑπὸ ξηρότητος ... τῶν σαρκῶν ... ἔκδηλον γίνεται Paul.Aeg.2.11.20
neutr. compar. y sup. como adv. τοὶ μὴ ἐκδαλότατα ὁρέοντες αὐτήν Ps.Archyt.l.c., καταυγάζει ... ἐκδηλότερον δὲ τοὺς ἀγχοῦ ἑστῶτας pero ilumina con más claridad a los que están cerca Them.Or.15.192a, ἐτάφη δὲ ἐκδηλότατα ἀνθρώπων Philostr.Her.66.3, cf. Paus.8.10.9, D.C.60.3.5.

3 c. gen. de compar. distinguible ὥστε μὴ ἔκδηλον [εἶν]αι ἐκείνην τὴν βε[βαπ]τισμένην ... τῆς [... ἐ]κείνης τῆς ἀβα[πτίστου Manes 82.18.

II adv. -ως manifiestamente, claramente μάλιστα ἐ. (γίνεται) κατὰ τὰ χρώματα Thphr.CP 2.13.2, εἰπεῖν Phld.Vit.23.18, cf. Ph.1.111, οὐδὲν ἐ. οὔτε πεπονθότες χρηστόν Plu.Oth.17, cf. Ath.561e.