ἔγχωρος, -ον
del país, local
λαοίA.Supp.976,
ὁ πρέσβυςS.OC 125,
φάσματαS.Fr.314.330,
νόμοις ἕπεσθαι τοῖσιν ἐγχώροις καλόνS.Fr.937, cf. Men.Mon.518,
θάμβος ἐγχώροις μέγαLyc.509
•subst. ὁ ἔ. habitante del país, lugareño
οὐδέ τιν' ἐγχώρων κακογείτοναS.Ph.692.