ἔγκρασις, -εως, ἡ


1 mús. mezcla, combinación de sonidos κατὰ σωρείαν καὶ οὐ κατ' ἔγκρασιν τῶν τῆς φωνῆς μορίων ἀλλήλοις παρακειμένων Nicom.Harm.2.

2 mat. multiplicación op. σύνθεσις ‘adición’, Iambl.in Nic.80, 81, Theol.Ar.9.37.