I gener.

1 reclamación, motivo de queja, agravio ἔ. μικρὸν αἰτίαν θ' ἑτοιμάσας S.Tr.361, cf. E.Fr.23.7Sn.A., αἱ μάχαι καὶ τὰ ἐγκλήματα Arist.EN 1131^a24, cf. EE 1242^b37, φυλάσσεσθαι τὰ ἐγκλήματα evitar los motivos de queja Ign.Tr.2.3
•entre ciudades, pueblos agravio, reivindicación frec. derivado de situaciones de guerra μὴ ... ἔ. αὐτὸ ποιῆτε (tememos) que hagáis de esto un agravio Th.3.53, μετὰ προσηκόντων ἐγκλημάτων ἐρχόμεθα Th.1.40, πάντων οὖν τούτων ἐγκλήματα ἔχοντες οἱ Κορίνθιοι Th.1.26, πολέμῳ μᾶλλον ἢ τῷ ἴσῳ ... τὰ ἐγκλήματα μετελθεῖν Th.1.34, λόγοις τὰ ἐγκλήματα διαλύεσθαι Th.1.140, τἀγκλήματα πάντ' ἐπέτρεψαν resolvieron todas las querellas Ar.Lys.1111, cf. Pl.Plt.305c, τὰ δὲ ἐγκλήματα καὶ τὰ συμβόλαια ... διαλυθῆναι ἢ διακριθῆναι Welles, RC 3.24 (Teos IV a.C.), ἀ[φ]εῖσθαι ... τῶν ἐγκλημάτων πάντων IIasos 2.22 (IV a.C.), τὰ μὲν ἐγκλήματα αὐτοῖς τὰ γεγενημένα κατὰ τὸν πόλεμον ἤρθω ISmyrna 573.41, cf. 43 (III a.C.), Milet 1(3).150.37 (II a.C.), SEG 29.1130bis.21 (Clazomenas II a.C.), D.S.16.52, 17.15, c. dat. de pers. τι ... ἔχεις ἔ. Ἀτρείδαις S.Ph.323, ἴδιον ἢ κοινὸν πολίταις ἐπιφέρων ἔ. τι; E.Or.766, cf. IG 5(2).344.14 (Orcómeno III a.C.), Plb.20.6.1, Luc.Prom.4, οὐκ ἐρεῖν ἐγκλήματα τοῖς ἀμυνομένοις Plb.4.5.7, cf. IEphesos 7.2.22 (I a.C.), c. prep. πρὸς τοὺς Ἀθηναίους ἐγκλήματα ποιούμενοι Th.1.126, cf. 79, Pl.Lg.685c, Lys.16.10, 25.23, Plb.2.52.4, πρὸς τοὺς θεούς X.HG 7.4.34, Plb.2.52.4, περὶ τῶν ἐνκλημάτων ἃ γίγνηται πρὸς ἀλλήλους IG 1³.123.17 (V a.C.), τίνος ὄντος ἐμοὶ πρὸς ὑμᾶς ἐγκλήματος; ¿qué agravio tendría yo contra vosotros? Lys.10.23, cf. ISmyrna 573.54 (III a.C.)
•c. gen. subjet. ἐγκλήματα ... καὶ πόλεων καὶ ἰδιωτῶν ... καταλῦσαι Th.1.82.

2 motivo de reproche, tacha, fallo ἀνοητότατον ... ἔ. X.Oec.11.3, ἔ. διορθώσεως δεόμενον tacha necesitada de corrección Arist.Pol.1275^a20, de un ingrediente de una receta, Gal.14.20, cf. Hsch.

3 insidia, acusación falsa plu. Dosith.Hist.3.

II jur. y en símiles de juicios querella, demanda, inculpación, acusación τοῦ ἐγκλήματος δι<καστής> Democr.B 159, ἀμφοῖν ἀπολύεται τοῖν ἐγκλημάτοιν es absuelto de las dos acusaciones Antipho 3.2.9, cf. Lys.3.25, 9.3, 8, 13, ἰδία ἐγκλήματα Hyp.Dem.2.6, ἐγκλημάτων κρίσεις Arist.Oec.1348^b13, cf. FD 3.120.11 (II a.C.), (ἀπολογία) περὶ τοῦ ἐγκλήματος Act.Ap.25.16, ὅσα δ' ἐγκλήματα γίνεται ἐκ τ[ῶν νόμων] τῶν τελονικῶν PRev.Laws 21.10, cf. PHal.1.129 (III a.C.), ἐν ἐγκλήματι γίγνεσθαι tener querellas, ser acusado D.18.251, cf. Arist.EN 1164^a29, 33, IPr.8.8 (IV a.C.), ἀποτριψάμενος τὰ ... ἐγκλήματα ἐκπέφευγεν Aeschin.1.179
•formulada por escrito τὰ ... ἐγκλήματα γράφειν Pl.Lg.948d, cf. D.34.16, Arist.Pol.1268^b19, IG 7.3074.19 (Lebadea II a.C.), PTeb.616 (II d.C.), PWash.Univ.20.11 (IV d.C.), ὥς φησι τὸ ἔ. τῆς δίκης D.25.55, cf. 58, c. gen. especificando la acusación ἐγκλήματα καὶ κλοπῆς καὶ ἁρπαγῆς X.Cyr.1.2.6, ἔνοχος ἔσται ἐγκλήματι τυμβωρυχίας TAM 3.228.9 (Termeso III d.C.), cf. Didyma 529A.7 (imper.), τῆς [ἀδι]κίας Sardis 18.47 (V d.C.), τῆς ἐπιορκείας PMonac.1.49 (VI d.C.), ἔχθρης Babr.89.3, c. giro prep. περὶ χρημάτων Isoc.16.46, περὶ τῶν δημοσίων Pl.Lg.767e, περὶ τῶν καρπείων καὶ τ[ᾶν ἐπι]νομᾶν IG 4².75.38 (II a.C.), c. adj. βασιλικὰ ἐγκλήματα acusaciones de lesa majestad Plb.25.3.1, ἔ. κεφαλικόν acusación capital, IClaros 1.M.1.31 (II a.C.), φονικὰ ἐγκλήματα Vett.Val.171.15, ἔ. ἄξιον θανάτου Act.Ap.23.29, τρία ἐπιφημίζουσιν ἡμῖν ἐγκλήματα, ἀθεότητα, Θυέστεια δεῖπνα, Οἰδιποδείους μίξεις Athenag.Leg.3.1, εἰς βαρὺ ἔ. πεσών Hierocl.Facet.168
•cargo en series junto otros conceptos tipificados τὸ ἔ. καὶ ... ἡ δίκη Pl.Euthphr.4a, cf. Men.Pc.503, μηδὲ ὀφείλημα μηδ' ἔ. [μηδ' ἀδίκημα IG 11(4).1065b.8 (II a.C.), cf. COrd.Ptol.53bis.4 (II a.C.), PMasp.169.14 (VI d.C.), Iust.Nou.8 proem.