ἔγκαυσις, -εως, ἡ
• Grafía: inscr. frec. graf. ἐνκ-
• Morfología: [jón. plu. nom. -ιες Aret.SA 2.2.3]


1 pintura al encausto de elementos arquitectónicos τῆς τριγλύφου IG 22.1627.327, 1628.509 (ambas IV a.C.), ἡ κονίασις τοῦ ναοῦ καὶ ἡ ἔ. CID 2.76.3.19 (IV a.C.), τοῦ ἐπιστυλίου CID 2.56.1A.30 (IV a.C.), ὀροφᾶς IG 42.106.140 (IV/III a.C.), τῶν ὑπερθύρων IG 42.109.2.130 (Epidauro III a.C.), τῶν θυρῶν ID 2085.7 (II a.C.), de inscripciones τῶν γραμμάτων ἐγκόλαψις καὶ ἔ. IG 7.3073.11 (Lebadea II a.C.), cf. IG 42.102.266, 103.64 (ambas Epidauro IV a.C.).

2 sacrificio mediante combustión, holocausto συνετέλεσαν τὴν ... ἔνκαυσιν Ἀντιόχῳ ἥρωϊ καταθύσαντες ταύρους δύο Milet 1(9).368.15 (II/I a.C.).

3 medic. calentura, ardor, insolación κεφαλῆς ἀλγήματα ἐξ ἐγκαύσεως γινόμενα Dsc.2.99, cf. 5.13, βοηθήματα δι' ἔγκαυσιν κεφαλαλγίας Gal.12.504, cf. 7.5, Aret.l.c., Plu.2.127b, Clem.Al.Strom.8.9.31, Orib.Syn.6.6.8, στομάχου Ael.Prom.74.37
gener. calentamiento τῇ γὰρ τῶν δημοσίων βαλανείων ἐγκαύσει Iust.Edict.13.16.

4 medic., un tipo de afección ocular, Cyran.1.16.15.