ἐξᾰνάγω
• Prosodia: [-ᾰ-]
1 tr. sacar, conducir fuera de c. ac. de pers. y gen. de lugar
ᾍδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόνE.Heracl.218, abs.
πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαιpor dónde la navegación nos va a sacar para llegar a la tierra de Pélope A.R.4.1570, cf. s. cont. S.Fr.157a
•fig. en v. pas. ser llevado lejos de, c. gen. de abstr. ser apartado de
τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθαPh.1.517.
2 intr., en v. med.-pas., náut. zarpar, hacerse a la mar, ir mar adentro, alejarse las naves de la costa
Ἀμεινίης δὲ ... ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλειHdt.8.84,
(νέες) ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαιHdt.7.194,
ἡνίκ' ἐξανηγόμην ἐγώS.Ph.571,
ἐξανάγονται ἐκλείποντες ΦειάνTh.2.25,
ἐξορμίζεται καὶ ἐξανάγεταιPh.1.670,
ἔπειτα νυκτὸς ἐξανήχθηD.C.41.12.3, cf. Epit.8.12.5, c. compl. o adv. de lugar
τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθένHdt.7.184,
ἐκ τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθείςD.C.49.17.1,
ἐντεῦθεν ἐξαναχθένταHdt.6.98.
3 sent. dud., quizá gobernar, disponer sobre
ὁ ἐξανάγων τοῦ Ἅδου τὰς πύλαςIK 135.20 (III d.C.).