ἐξᾰνάγω


1 tr. sacar, conducir fuera de c. ac. de pers. y gen. de lugar ᾍδου τ' ἐρεμνῶν ἐξανήγαγεν μυχῶν πατέρα σόν E.Heracl.218, abs. πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι por dónde la navegación nos va a sacar para llegar a la tierra de Pélope A.R.4.1570, cf. s. cont. S.Fr.157a
fig. en v. pas. ser llevado lejos de, c. gen. de abstr. ser apartado de τῆς τῶν ψευσμάτων καὶ σοφισμάτων χώρας ἐξαναχθησόμεθα Ph.1.517.

2 intr., en v. med.-pas., náut. zarpar, hacerse a la mar, ir mar adentro, alejarse las naves de la costa Ἀμεινίης δὲ ... ἐξαναχθεὶς νηὶ ἐμβάλλει Hdt.8.84, (νέες) ἔτυχόν τε ὕσταται πολλὸν ἐξαναχθεῖσαι Hdt.7.194, ἡνίκ' ἐξανηγόμην ἐγώ S.Ph.571, ἐξανάγονται ἐκλείποντες Φειάν Th.2.25, ἐξορμίζεται καὶ ἐξανάγεται Ph.1.670, ἔπειτα νυκτὸς ἐξανήχθη D.C.41.12.3, cf. Epit.8.12.5, c. compl. o adv. de lugar τὸ ἐξ αὐτῆς τῆς Ἀσίης στράτευμα ἐξαναχθέν Hdt.7.184, ἐκ τῆς Μεσσήνης ἐξαναχθείς D.C.49.17.1, ἐντεῦθεν ἐξαναχθέντα Hdt.6.98.

3 sent. dud., quizá gobernar, disponer sobre ὁ ἐξανάγων τοῦ Ἅδου τὰς πύλας IK 135.20 (III d.C.).