ἐξᾰκέομαι
• Morfología: [pres. part. jón. ἐξακεύμενοι Lyc.1180; tard. act., pres. 3a plu. no contr. ἐξακέουσι Marc.Sid.98; aor. part. ἐξακέσας Carm.Aur.66]
I
αἱ δ' ἐξακέονται ὀπίσσω (ἀνθρώπους)Il.9.507,
χρὴ ἕκαστα ἐξακεῖσθαιHp.Vict.3.67,
ἀκροχορδόναςMarc.Sid.l.c.,
τραυματίαςD.C.Epit.8.4.1, cf. Carm.Aur.l.c., Poet.de herb.190, Gr.Naz.M.37.1550A, Eudoc.Cypr.1.77, Orph.L.598.
2 remendar, reparar
ἱμάτιαPl.Men.91d,
τὸ δίκτυονMen.Fr.474.1.
II fig.
1 c. ac. de abstr. calmar, aplacar
τότε κεν χόλον ἐξακέσαιοIl.4.36, cf. Od.3.145,
ὀργήνPlu.Pomp.49
•aplacar, apagar
δίψανPerict.Pyth.Hell.143.15, cf. D.C.60.9.4
•satisfacer, calmar
τὰς ἐνδείας φίλωνX.Cyr.8.2.22, cf. Memn.16.2
•remediar, enmendar
τὰ ἄδικα ... δράσαντες δ' ἐξακεῖσθαι πειρώμεθαPl.Lg.885d, cf. Synes.Prouid.1.8,
τὰ δεινάIambl.Myst.1.11.
2 c. ac. de la divinidad aplacar, propiciar
θύσθλοις Φεραίαν ἐξακεύμενοι θεάνLyc.1180.