ἐξᾰκέομαι
• Morfología: [pres. part. jón. ἐξακεύμενοι Lyc.1180; tard. act., pres. 3a plu. no contr. ἐξακέουσι Marc.Sid.98; aor. part. ἐξακέσας Carm.Aur.66]


I 1remediar, curar un mal físico αἱ δ' ἐξακέονται ὀπίσσω (ἀνθρώπους) Il.9.507, χρὴ ἕκαστα ἐξακεῖσθαι Hp.Vict.3.67, ἀκροχορδόνας Marc.Sid.l.c., τραυματίας D.C.Epit.8.4.1, cf. Carm.Aur.l.c., Poet.de herb.190, Gr.Naz.M.37.1550A, Eudoc.Cypr.1.77, Orph.L.598.

2 remendar, reparar ἱμάτια Pl.Men.91d, τὸ δίκτυον Men.Fr.474.1.

II fig.

1 c. ac. de abstr. calmar, aplacar τότε κεν χόλον ἐξακέσαιο Il.4.36, cf. Od.3.145, ὀργήν Plu.Pomp.49
aplacar, apagar δίψαν Perict.Pyth.Hell.143.15, cf. D.C.60.9.4
satisfacer, calmar τὰς ἐνδείας φίλων X.Cyr.8.2.22, cf. Memn.16.2
remediar, enmendar τὰ ἄδικα ... δράσαντες δ' ἐξακεῖσθαι πειρώμεθα Pl.Lg.885d, cf. Synes.Prouid.1.8, τὰ δεινά Iambl.Myst.1.11.

2 c. ac. de la divinidad aplacar, propiciar θύσθλοις Φεραίαν ἐξακεύμενοι θεάν Lyc.1180.