I intr.

1 debilitarse, perder vigor de pers. οὐκ ἐξασθενέομεν τελείως ὑπὸ κενώματος no nos debilitamos completamente por la evacuación Hp.Morb.4.43, cf. Sor.2.8.28, Aët.16.10, Ath.Al.Inc.21, τὰ ἐξησθενηκότα (δένδρα) διὰ τὴν ἔνδειαν Thphr.CP 5.9.11, de un río τὸ δὲ ὕδωρ πανταχοῦ μεμερισμένον οὐκ ἐξασθενεῖ ἀλλὰ καὶ πλεῖται καὶ πίνεται καὶ γεωργεῖται Ach.Tat.4.11.5, del fuego τὸ πῦρ ... ἐν τοῖς αὐχμοῖς ἐξασθενεῖ Plu.2.411c
•fig. debilitarse, flaquear δία τῆς ἁμαρτίας Gr.Nyss.Hom.in Eccl.384.3.

2 c. inf. ser incapaz de ἐξασθενεῖ δὲ ἡ ἐπὶ μέρους (φύσις) ἀναγκαίως ἄγειν πρὸς ἀιδιότητα Ph.2.499, cf. Ael.Tact.1.5, Anon.Hier.Luc.8.12, ἡ Ἑλληνικὴ φιλοσοφία ... ἐξασθενεῖ πράττειν τὰς κυριακὰς ἐντολάς Clem.Al.Strom.1.16.80.

3 fig. debilitarse, flaquear καταμαλακίζεται καὶ ἐξασθενεῖ del hombre entregado al placer, Arist.MM 1203^b11, cf. Str.8.4.1, ἐξησθένησαν ἐπ' αὐτοὺς αἱ γλῶσσαι αὐτῶν LXX Ps.63.9, cf. Agatharch.Fr.Hist.20a, D.S.20.78, τὰ τῆς πατρίδος οὕτως ἐξησθένηκεν Plu.Cor.33, εἰ δὲ ἐξασθενεῖς πρὸς τὴν τοῦ πατρὸς καὶ δημιουργοῦ θέαν Max.Tyr.11.12
•ret., ref. a la fuerza expresiva Θουκυδίδην ... κατὰ τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα D.H.Th.2.2, cf. Demetr.Eloc.50, Aristid.Quint.34.6
•astrol. ἐὰν δὲ καὶ ἐπίκεντροι τύχωσιν ... ἐξασθενήσουσιν ἐν τῷ ἀγαθόν τι παρασχεῖν de los astros, Vett.Val.58.7.

4 depauperarse, empobrecerse, entrar en decadencia o situación de agotamiento por la pérdida de recursos humanos y materiales ἐξησθενηκότας ἡμᾶς καὶ ἐν κοινοῖς καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις διά τε τοὺς συνεχεῖς πολέμους SEG 41.1003.1.12 (Teos III/II a.C.), κῶμαι ... σφόδρα ἐξησθένησαν ἐνοχλούμεναι ὑπὸ τῶν κατ' ἔτος λειτουργιῶν POxy.705.71 (III d.C.), cf. PTeb.50.33 (II a.C.), PThmouis 1.76.20 (II d.C.), Plu.2.822d.

II tr. debilitar τοῦ γήρως ἐξασθενοῦντος αὐτόν Chrys.M.63.66, en v. pas., fig. ἐξησθενημέναι ψυχαὶ ... ὑπὸ τῶν πραγμάτων Chrys.M.63.153.