ἐξαναλωτικός, -ή, -όν


aniquilador, destructor ὁ Θεός ... τῆς κακίας ἐ. Origenes M.12.1164B
•que propende a la consunción εἴ γε πάσης ἰκμάδος ἐξαναλωτικόν ἐστιν τὸ θέρος Steph.in Hp.Aph.2.72.9, cf. 78.3.