ἐνύποπτος, -ον
1 medic. que induce a sospecha, sospechoso
ἐνύποπτον ὡς ... τοῦτο πάσχονSor.2.5.17
•subst.
γνωρίσομεν δὲ τοὺς ἐνυπόπτους εἰς ὑποστροφήνreconoceremos a los sospechosos de recaída Aët.5.54.
2 adv. -ως sospechosamente
ἐ. ἡ Ὀλυμπιὰς ἠσπάσατο αὐτόνPs.Callisth.9.21.