ἐνάρετος, -ον
• Alolema(s): ἰνάρ- Hsch.; εἰναρ- Klein.Türsteine 233.10 (Frigia III d.C.)
• Prosodia: [-ᾰ-]
• Morfología: [fem. -η Didym.Gen.215.2, POxy.1300.2 (V d.C.)]
I
ἄνδρεςE.Fr.1078 (var.), IM 164.2 (II d.C.), MAMA 8.499a.6 (Afrodisias II/III d.C.), Klein.Türsteine l.c.,
νεανίας ἐ.ISultan 254.11 (imper.),
(φιλόσοφος)Plot.1.3.3, Thdr.Heracl.Mt.81, Apoll.Mt.17,
ὁ δίκαιος ἐ.Alex.Aphr.in Top.331.11,
πρόγονοιTAM 2.905.3G.16 (Rodiápolis II d.C.),
μήτηρPOxy.l.c.,
πλούτων ἐναρέτων τὸ μέτρονref. la primera divinidad maniquea PKell.G.92.7 (IV d.C.),
αἱ ἐνάρετοι πράξειςacciones virtuosas Chrysipp.Stoic.3.19, Didym.l.c.,
νόμοςLXX 4Ma.11.5,
ἐ. ἀπὸ τῶν προγόνων ἀρχήHdn.2.8.2,
βίος1Ep.Clem.62.1, Nil.Narr.3.12, IP 8(3).2 (II d.C.), Callinic.Mon.V.Hyp.51.7,
παιδείαIAphrodisias 3.88.3.7 (II d.C.)
•virtuoso ref. a ‘excelencia intelectual’
ἡ σοφία ... μηδέν ἐνάρετον ἀποκυήσασα τῷ ἈβρααμClem.Al.Strom.1.5.30,
μάχη ἐ.ref. una competición en sabiduría, Vit.Aesop.G 102
•subst. ὁ ἐ. persona virtuosa Chrysipp.Stoic.3.72, cf. Phryn.302,
identif. c. εὐγενήςAntisth.134
•subst. τὸ ἐ. virtud Gr.Nyss.V.Mos.63.19
•tard. como tít. de respeto
τῷ δεσπότῃ μου τῷ τὰ πάντα ἐναρέτῳ ... νο[τ(αρίῳ)POxy.1834.9, cf. 1872.10, 1873.1, PSI 71.2 (todos V/VI d.C.), PPrincet.106.7 (VI d.C.), PRoss.Georg.3.15.6 (VI d.C.).
2 perfecto, intachable
οὐδὲν οὕτως ἐστὶν ἐνάρετον, ὃ μὴ ... περί τι ψόγον ἐπιδέχεταιAesop.102, cf. Chrys.Iob 1.4.
3 valeroso, intrépido
δεινὸν δὲ πάθος ... ἀνδρὸς οὕτως ἐναρέτουref. a la tortura, I.BI 6.89,
τὰ θηρία ... ἀλόγως ὄντα ἀνδρεῖα ἐνάρετα λεγόντωνClem.Al.Strom.7.11.66.
4 de la tierra próspero, productivo, fructífero
(γῆ)PFlor.50.4 (III d.C.),
παράδεισοιPOxy.3205.33 (III/IV d.C.).
II adv. -ως de manera virtuosa
ὅταν ... λέγωμεν ... εὐδαίμονα τὸν κεκοσμημένον τὴν ψυχὴν ἐ.Aristo Stoic.1.86,
ἀγωνοθετήσαντα ... λαμπρῶς καὶ ἐ.IG 5(2).463.8 (Megalópolis II d.C.),
συμβιώσασαν αὐτῷ ἐ. καὶ φιλοστόργωςSEG 47.1058 (Tracia, imper.), cf. MAMA 8.494 (Afrodisias, imper.).