ἐνάρετος, -ον
• Alolema(s): ἰνάρ- Hsch.; εἰναρ- Klein.Türsteine 233.10 (Frigia III d.C.)
• Prosodia: [-ᾰ-]
• Morfología: [fem. -η Didym.Gen.215.2, POxy.1300.2 (V d.C.)]


I 1virtuoso de pers. o abstr. ref. a pers. ἄνδρες E.Fr.1078 (var.), IM 164.2 (II d.C.), MAMA 8.499a.6 (Afrodisias II/III d.C.), Klein.Türsteine l.c., νεανίας ἐ. ISultan 254.11 (imper.), (φιλόσοφος) Plot.1.3.3, Thdr.Heracl.Mt.81, Apoll.Mt.17, ὁ δίκαιος ἐ. Alex.Aphr.in Top.331.11, πρόγονοι TAM 2.905.3G.16 (Rodiápolis II d.C.), μήτηρ POxy.l.c., πλούτων ἐναρέτων τὸ μέτρον ref. la primera divinidad maniquea PKell.G.92.7 (IV d.C.), αἱ ἐνάρετοι πράξεις acciones virtuosas Chrysipp.Stoic.3.19, Didym.l.c., νόμος LXX 4Ma.11.5, ἐ. ἀπὸ τῶν προγόνων ἀρχή Hdn.2.8.2, βίος 1Ep.Clem.62.1, Nil.Narr.3.12, IP 8(3).2 (II d.C.), Callinic.Mon.V.Hyp.51.7, παιδεία IAphrodisias 3.88.3.7 (II d.C.)
virtuoso ref. a ‘excelencia intelectual’ ἡ σοφία ... μηδέν ἐνάρετον ἀποκυήσασα τῷ Ἀβρααμ Clem.Al.Strom.1.5.30, μάχη ἐ. ref. una competición en sabiduría, Vit.Aesop.G 102
subst. ὁ ἐ. persona virtuosa Chrysipp.Stoic.3.72, cf. Phryn.302, identif. c. εὐγενής Antisth.134
subst. τὸ ἐ. virtud Gr.Nyss.V.Mos.63.19
tard. como tít. de respeto τῷ δεσπότῃ μου τῷ τὰ πάντα ἐναρέτῳ ... νο[τ(αρίῳ) POxy.1834.9, cf. 1872.10, 1873.1, PSI 71.2 (todos V/VI d.C.), PPrincet.106.7 (VI d.C.), PRoss.Georg.3.15.6 (VI d.C.).

2 perfecto, intachable οὐδὲν οὕτως ἐστὶν ἐνάρετον, ὃ μὴ ... περί τι ψόγον ἐπιδέχεται Aesop.102, cf. Chrys.Iob 1.4.

3 valeroso, intrépido δεινὸν δὲ πάθος ... ἀνδρὸς οὕτως ἐναρέτου ref. a la tortura, I.BI 6.89, τὰ θηρία ... ἀλόγως ὄντα ἀνδρεῖα ἐνάρετα λεγόντων Clem.Al.Strom.7.11.66.

4 de la tierra próspero, productivo, fructífero (γῆ) PFlor.50.4 (III d.C.), παράδεισοι POxy.3205.33 (III/IV d.C.).

II adv. -ως de manera virtuosa ὅταν ... λέγωμεν ... εὐδαίμονα τὸν κεκοσμημένον τὴν ψυχὴν ἐ. Aristo Stoic.1.86, ἀγωνοθετήσαντα ... λαμπρῶς καὶ ἐ. IG 5(2).463.8 (Megalópolis II d.C.), συμβιώσασαν αὐτῷ ἐ. καὶ φιλοστόργως SEG 47.1058 (Tracia, imper.), cf. MAMA 8.494 (Afrodisias, imper.).