ἐνάργυρος, -ον


1 bañado en plata, plateado ἄλλαι (φιάλαι) ἐνάργυροι Ps.Callisth.94.14.

2 que contiene oro, argentífero ἡ ἐκ τῶν ἐναργύρων μετάλλων γῆ Hsch.s.u. ἀργυρίτης.