1 tr., c. ac. de pers. arropar αὑτὴν ἐντυλίξασα Ar.Pl.692, en v. pas., Arr.Epict.1.6.33
•c. ac. de inanimados y cosas envolver en o con s. cont., Diocl.Com.13, c. dat. o constr. prep. ἐνετύλιξεν αὐτὸ (τὸ σῶμα) σινδόνι καθαρᾷ Eu.Matt.27.59, τὸν ὀμφαλὸν ... τῷ ἐριδίῳ Orib.Inc.29.4, ἐντύλισσε τὰ φύλλα ἐν σουδαρίῳ καινῷ PMag.7.826, τὸ σ<τ>ιχάριον ... σὺν μαφορτίου ... ἔπεμψά σοι ἐντυλιγμένα (l. ἐντετυ-) εἰς τὸ βαλανάριόν σου PSI 1082.16 (IV d.C.)
•abs. envolver en paños, Hippiatr.36.6, en v. pas. τὸ ἧπαρ ἐντετυλιγμένον el hígado envuelto (en el omento), Ath.106f
•enrollar en v. pas. τὸ σουδάριον ... χωρὶς ἐντετυλιγμένον el sudario (estaba) aparte, enrollado, Eu.Io.20.7.

2 intr., en v. med.-pas., c. suj. de pers. arroparse, envolverse en c. ἐν y dat. σὺ δὲ τοὺς νῦν εὐθὺς ἐν ἱματίοισι διδάσκεις ἐντετυλίχθαι Ar.Nu.987, ὁ νεανίσκος, ὡς ἐνετετύλικτο τοῖς ἱματίοις Gal.10.541.