ἐντέλλω
• Morfología: [jón. v. med. impf. 2a sg. ἐνετέλλεο Hdt.1.117; pas. plusperf. 3a sg. ἐντέταλτο Hdn.1.9.10]
1 ordenar, encargar, encomendar gener. en v. med.:
a) c. ac. int. y dat. de pers.
ἐντειλάμενος δὲ τοῖσι Λυδοῖσι τάδεHdt.1.47,
πάντα ὅσα ἐντειλάμην ὑμῖνEu.Matt.28.19,
ἐνετείλατό μοι φόνον σόνHdn.3.12.2, en un testamento
Διογένης τοῖς συνγενέσι ... τὰδε ἐντέλλομαιDiog.Oen.117.3, en v. pas.
αὐτὸν ..., οἷς τοῦτο ἐντέταλτο, διεχρήσαντοlo asesinaron (aquellos) a quienes esto había sido ordenado Hdn.l.c.
•part. subst. τὰ ἐντεταλμένα lo ordenado, las órdenes Hdt.1.60, 5.73, S.Fr.462, X.Cyr.5.5.3;
b) c. dat. de pers. e inf. concert.
βασιλεὺς Δαρεῖος Πέρσῃσι ... ἐντέλλεται κτείνειν ὈροίτεαHdt.3.128, cf. 1.53, 6.118,
ἐντειλάμενος αὐτῷ λειτουργῆσαιPGrenf.2.14c.6 (III a.C.),
περὶ δὲ αὐτῶν τούτων καὶ τοῖς πρεσβευταῖς ἐντετάλμεθα ἀπαγγέλλειν ὑμῖνSEG 43.705.10 (Euromo III a.C.), cf. 41.1003.1.34 (Teos III/II a.C.), SB 14728.13 (II a.C.), raro en v. act.
μέλλον ἔντειλεν φυλάξασθαι χρέος παισὶν φίλοιςordenó a sus hijos guardar la futura obligación Pi.O.7.40;
c) c. inf. no concert.
καί μοι πάνυ σφόδρα ἐνετέλλετο ... μηδένα εἶναι ... ὃς ἐμὲ πείσει ἄλλως ποιεῖνme encomendó muy encarecidamente que no hubiera nadie que me persuadiera a obrar de otra manera Pl.Chrm.157b,
ἐντέλλεται ἑτοίμους εἶναι πάνταςAth.Al.M.28.409A;
d) c. or. complet. o final
ἐντελλόμεθα οὖν ὅπως ἀπαγγείλωσιν ὑμῖν κατὰ ταῦταmandamos que os lo comuniquen en estos términos LXX 1Ma.12.23,
ἐνετείλατο ὅπως τὸν Δροῦσον ... αὐτοκράτορα ἀποδείξῃD.C.58.13.1,
ἔντειλαι τῷ παρά σου, ἵνα τὸ τάχος γέ[νη]ταιPSI 326.11 (III a.C.), cf. PRyl.229.5 (I d.C.),
ἐνετείλατο ἵνα ... τῇ χειρὶ τῇ τῶν στρατιωτῶν χρήσηταιD.C.79.2.4,
ἐνετείλαντό μοι ὥστε σοι γράψαιPHaun.28.8 (I d.C.), cf. PStras.346.12 (II d.C.), PAbinn.58.6 (IV d.C.), Ath.Al.M.28.561D;
e) abs. encargar, dar instrucciones, dar órdenes
ὡς ἐντειλάμην σοι κατ' ὄψινcomo te encargué personalmente, POxy.1154.3 (I d.C.), cf. SB 14102.3 (I/II d.C.), BGU 93.4 (II/III d.C.), POxy.1070.16 (III d.C.),
Δάμωνι παιδὶ Ἰούλιος Πρόκλος ὁ δεσπότης ἐνετείλατοIUrb.Rom.466, cf. 478, IKibyra 254.8 (II d.C.);
f) c. constr. prep.
ἔντειλαι αὐτῷ περὶ τῶν χλωρῶν τοῦ ἕλουςPOxy.3808.14 (I/II d.C.), cf. PRyl.241.10 (III d.C.),
ἐντέλλεται αὐτοῖς περὶ ἀγαπῆςAth.Al.M.28.401D,
Σεουῆρος μοι ἐνετείλατο πρὸς ἀπαίτησινSevero me dió instrucciones para reclamar, POxy.291.6 (I d.C.),
ἐντέλλομαί σοι καὶ ἐπιτρέπωPCol.1.75.11 (IV d.C.).
2 notificar
ἐνετέλλετο ὅτι ἱερομηνία τε εἴη καὶ οὐδὲν ... ἐν αὐτῇ δύναιτο δρᾶσθαιnotificaba que era el mes sagrado y que en éste no podía hacer nada D.C.38.6.5.