ἐντρῐβής, -ές
1 de pers. experimentado en, experto en c. dat.
ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐ.S.Ant.177,
τῇ τοιαύτῃ τέχνῃPl.Lg.769b, c. compl. prep.
περὶ τὴν χρείανIsoc.15.187,
εἰς μίμησιν τῷ παιδί ... ἤδη ἐντριβεστέρῳClem.Al.Strom.6.17.160, c. gen.
πληγῶνSch.Er.Il.11.559b
•neutr. subst. τὸ ἐ. experiencia
τὸ ἐν λόγοις ἐ.Cyr.Al.M.70.757D.
2 de cosas y abstr. usado, frecuentado
ἐ. ὁδόςcamino trillado, muy usado App.Hann.4, Max.Tyr.6.2, cf. Cyr.Al.Luc.1.29.19
•fig. usado, familiar, acostumbrado
οὐκ ἔστιν ἡ πρώτη σύνταξις ἐντριβεστέρα χωρὶς ἄρθρων λεγομένηA.D.Synt.69.1,
ῥῆμαCyr.Al.Luc.2.117.27,
ἡ τοῖς πατράσιν ἐ. ... εὐσεβείαCyr.Al.M.71.40B, cf. 68.537.