ἐντροχάζω


1 intervenir, salir al encuentro fig., cont. lingüist. ocurrir, presentarse ἐκ τού]των τῶν ἐπῶν το[ι]οῦτό [τι] γέγονος τῆς ἀμφι[βο]λίας ἐντροχάζε[ι a partir de estos versos épicos ocurre tal hecho de ambigüedad Demetr.Lac.Herc.1012.31.2, δυσοδία γὰρ ἐντροχάζειν δοκεῖ parece que se presenta una aporía Demetr.Lac.Herc.1012.72.6, cf. Po.2.61.5, διηρτημένων κοινότητος ἐντροχαζούσης φωνῶν Demetr.Lac.Po.2.47.7.

2 trotar περιπατείτω καὶ ἐντροχαζέτω de caballos Hippiatr.33.2, cf. 4, 45.4.