< ἐντόμια
ἐντομίς >
ἐντομίας
,
-ου
1
de anim.
castrado
Ael.
Fr
.10.23, Sch.Er.
Il
.9.539b, cf. 4.105b.
2
subst. ὁ ἐ. de pers.
eunuco
Hsch.