ἐντεύκτης, -ου, ὁ
1 suplicante, solicitante c. or. complet.
ἐσμὲν ἐντεῦκται μὴ γενέσθαι σε αὐτοκατάκριτονrogamos que no te condenes a ti mismo Pamph.Abyd.Ep.Petr.11.
2 lat. interpellator, Gloss.2.300.
ἐσμὲν ἐντεῦκται μὴ γενέσθαι σε αὐτοκατάκριτονrogamos que no te condenes a ti mismo Pamph.Abyd.Ep.Petr.11.