ἐνρήγνυμι
• Alolema(s): ἐρρ- Gal.18(2).347, M.Ant.6.20, Hld.1.12.2


I tr. romper en o con c. dat., en v. pas. κεφαλὴν ... τοῖς ... λίθοις ἐνραγεῖσαν Lib.Or.1.216, σιδήρῳ τεθηγμένῳ ἐνρηγνύμενος Ast.Am.Hom.8.23.2, abs. (ναῦς) ἐρραγεῖσα Gal.l.c.

II intr.

1 en part. perf. act. estar roto ἐνερρωγυῖαι κλῖναι IG 11(2).199B.90 (III a.C.).

2 de un fluido descargarse dentro ἢν (τὸ πῦον) ... ἐς ἔντερον ἐνραγῇ Aret.SA 1.10.5 (cód.).

3 en v. med.-pas. chocar, entrechocarse τῇ κεφαλῇ ἐρραγεὶς πληγὴν ἐποίησεν M.Ant.l.c., (ἵπποι δ' αὖτε κύνες) ζωοῖσι ... αἰὲν ἐνερρήγνυντο Q.S.13.460, cf. 14.518.

4 fig., en v. med.-pas. estallar, explotar ὡς ὀργῆς εἶχον ἐρραγείς Hld.l.c.