ἐνορχής, -ές


entero, sin castrar παῖδας ... ἐξέταμνον καὶ ἐποίευν ἀντὶ εἶναι ἐνορχέας εὐνούχους Hdt.6.32, cf. 8.105, de anim. τρία ἱερῆιια τέλεια· τούτων ἓν θῆλυ, ἓν δὲ ἐνορχές Milet 1(3).133.20 (V a.C.).