I pres. y aor.

1 c. suj. y dat. de pers. tener trato, relacionarse προσποιητῶς ὑμῖν ἐνωμίλησα D.C.43.15.5, cf. Cyr.Al.Luc.1.132.15, ref. a rel. sex. ταῖς τῶν ἀνθρώπων ... ἐνομιλήσαντες θυγατράσιν Meth.Res.1.37, de las Amazonas ἀνδράσι μὲν δὴ ἐνομιλεῖν οὐ παρέχειν σφας Philostr.Her.75.19
•fig. c. suj. y dat. abstr. armonizar, congeniar, acomodarse ἡδονὴ δὲ προτέραις ... ἐνομιλεῖ ταῖς αἰσθήσεσι Ph.1.40, tb. c. suj. de pers. πάσαις οὖν ταῖς εἰρημέναις δυνάμεσιν ὁ ἀσκητὴς ἐνομιλεῖ Ph.1.523, τὰ λαμπρὰ ἐκεῖνα, οἷς ποτε ἐνωμίλησα Ph.2.541, cf. Cyr.Al.M.76.1001B.

2 c. dat. de lugar residir μὴ ... νενομίσθαι τοὺς ξένους ἐνομιλεῖν τῇ πόλει Philostr.VA 2.23, cf. 6.20, Ἔρως ... οὐρανῷ ... ἐνωμίλει Him.10.9.

3 prenderse, engancharse fig. τοῖς Ἰησοῦ δικτύοις Bas.Sel.Or.M.85.337A.

II en perf.

1 estar habituado a o familiarizado con, estar hecho a τοῖς δὲ ἀνθρωπείοις ... μάλιστ' ἐνωμιληκώς Ph.1.363, πολλὰ τοῖς Πάρθων ἤθεσιν ἐνωμιληκώς Plu.Ant.41, Ἐπιμενίδην ... πράγμασιν ἐνωμιληκότα πολιτικοῖς Plu.2.784b, τῇ ἀληθείᾳ Didym.in Ps.cat.887.

2 en v. med., c. suj. abstr. serle familiar a uno ἐκ παιδίων ἐνωμιλημένας ἔχομεν δόξας Polystr.Contempt.32.24.