ἐννεάζω


1 pasar la juventud en, ser joven c. dat. μεγέθει δὲ σώματος, ἐννεάσαι μὲν, ἐλευθέριον ... ἐστίν ser joven teniendo buena estatura es noble Hp.Aph.2.54, τῇ τῶν πραγμάτων ἀκριβεστέρᾳ καταλήψει Ph.1.622, (βασιλέως) ὅπλοις ἐννεάζοντος Synes.Regn.13, τῇ κατὰ φιλοσοφίαν σχολῇ Synes.Ep.11, cf. Agath.4.25.5.

2 florecer (ῥόδον) ἐννεάσαν τῷ ἦρι Philostr.Ep.51, fig. οἷς ὁ κατὰ τὸν παλαίτατον Κρόνον μακάριος βίος ἐννεάζει Eust.1257.33.