ἐνναίω
• Morfología: [impf. iterat. 3a sg. ἐνναίεσκεν Opp.H.5.461; med. fut. 3a plu. ἐννάσσονται A.R.4.1751; med. aor. ind. ἐννάσσαντο A.R.4.1213, Call.Del.15, pas. ἐννάσθη A.R.3.1181]


I intr.

1 habitar, morar en c. dat., ἐν y dat. o adv. de lugar τοισίδ' ἐνναίει δόμοις E.Hel.488, οἴκοις Ταρταρίοισι Orph.H.37.3, ἐν ὄρεσσιν A.R.4.519, ἐκεῖ S.OC 788, cf. Lyr.Alex.Adesp.35.22
fig. c. dat. abstr. vivir en medio de, entre ὁρᾷς ὅσοισί (κακοῖσι) τ' ἐξήκουσας ἐνναίοντά με S.Ph.472, ἐν μέσοις τοῖς ἀγαθοῖς Aristid.Or.46.27.

2 en v. med.-pas. asentarse, establecerse ἔνθα ... ἐννάσθη A.R.3.1181, ἵν' ... ἐννάσσονται A.R.4.1751, ἐνάσσαντο μετὰ χρόνον A.R.4.1213.

II tr. habitar c. ac. de lugar Θήβην Mosch.4.36, Κύζικον A.R.1.1076, λιθακὰς τε καὶ ἕρμακας Nic.Th.150, σορόν TAM 4(1).363.1 (II d.C.), ἠέρα Opp.H.2.40, Ἔρεβος Cod.Vis.Iust.24.