ἐνναίω
• Morfología: [impf. iterat. 3a sg. ἐνναίεσκεν Opp.H.5.461; med. fut. 3a plu. ἐννάσσονται A.R.4.1751; med. aor. ind. ἐννάσσαντο A.R.4.1213, Call.Del.15, pas. ἐννάσθη A.R.3.1181]
I intr.
1 habitar, morar en c. dat., ἐν y dat. o adv. de lugar
τοισίδ' ἐνναίει δόμοιςE.Hel.488,
οἴκοις ΤαρταρίοισιOrph.H.37.3,
ἐν ὄρεσσινA.R.4.519,
ἐκεῖS.OC 788, cf. Lyr.Alex.Adesp.35.22
•fig. c. dat. abstr. vivir en medio de, entre
ὁρᾷς ὅσοισί (κακοῖσι) τ' ἐξήκουσας ἐνναίοντά μεS.Ph.472,
ἐν μέσοις τοῖς ἀγαθοῖςAristid.Or.46.27.
2 en v. med.-pas. asentarse, establecerse
ἔνθα ... ἐννάσθηA.R.3.1181,
ἵν' ... ἐννάσσονταιA.R.4.1751,
ἐνάσσαντο μετὰ χρόνονA.R.4.1213.
II tr. habitar c. ac. de lugar
ΘήβηνMosch.4.36,
ΚύζικονA.R.1.1076,
λιθακὰς τε καὶ ἕρμακαςNic.Th.150,
σορόνTAM 4(1).363.1 (II d.C.),
ἠέραOpp.H.2.40,
ἜρεβοςCod.Vis.Iust.24.