I gener., de pers. resuelto, decidido πρὸς τὰς ἀποσιγήσιας ἐνθυμηματικοὶ καὶ καρτερικοί Hp.Decent.3.

II ret.

1 de pers. hábil en el empleo de entimemas ῥήτορες Arist.Rh.1356^b22, cf. 1354^b22, Steph.in Rh.268.13.

2 de cosas y abstr. consistente o basado en entimemas ῥητορεῖαι ἐνθυμηματικαί ejercicios retóricos basados en entimemas op. παραδειγματώδης ‘basado en ejemplos’, Arist.Rh.1356^b21, λόγοι Arist.Rh.1356^b25, σχῆμα Corn.Rh.249, περίοδος Hermog.Inu.4.3 (p.177), ἀπόδειξις Sch.Pl.Grg.456b (p.465), συλλογισμός Steph.in Rh.265.27
•en cont. polémico en forma de entimemas, a base de entimemas θόρυβοι ἐνθυμηματικοὶ καὶ ἀποφθεγματικοί Epicur.Nat.14.42.1
•neutr. subst. τὸ ἐ. argumentación como rasgo del estilo de Tucídides, D.H.Pomp.5.3.

III adv. -ῶς ret. en forma de o mediante entimema Arist.Rh.1418^b36, Corn.Rh.248, Theo Prog.99.34, σχημάτισον ... αὐτὸ ἐ. καὶ ῥητορικῶς Steph.in Rh.265.28, cf. 30.