ἐνζεύγνῡμι
• Alolema(s): poét. ἐνιζ- A.R.1.686
1 uncir animales de tiro al carro, en v. pas.
βόες ἐνιζευχθέντεςA.R.l.c.,
ἐνεζεῦχθαί φασι καὶ τοῦτον (τὸν ἵππον) τῷ ἅρματιD.Chr.36.46
•fig., c. dat. o ἐν y dat. de abstr.
τί ποτέ μ' ... ταῖσδ' ἐνέζευξας εὑρὼν ἁμαρτοῦσαν ἐν πημοναῖσιν;A.Pr.578,
μεγάλαις καὶ τούτους ἀνάγκαις ἐνζεύξομενD.H.4.83, en v. pas. A.Pr.108.
2 sujetar, atar una cosa con otra
ἄρθρα ... ἐνζεύξας ποδοῖνS.OT 718.