ἐνδοιαστικός, -ή, -όν
I
ὀνόματαPh.Fr.Gen.1.55, cf. Olymp.in Mete.66.22.
2 ret. y gram. dubitativo
αἱ δὲ ἐνδοιαστικαὶ ἐπικρίσεις ἧττον ἔχουσι τὸ ἐνδιάθετονlas afirmaciones que expresan duda son menos espóntáneas Hermog.Id.2.7 (p.361),
τῇ ἐπικρίσει ἐνδοιαστικῇ κέχρηται τῇ «ὡς ἔοικεν»ha empleado el juicio dubitativo de «ὡς ἔοικεν» Hermog.Id.2.8 (p.368), cf. Steph.in Hp.Progn.36.27,
σύνδεσμοςAmmon.in APr.68.10, cf. Eust.793.57,
κατὰ τοῦ ἐνδοιαστικοῦexpresando duda Steph.in Hp.Progn.36.25.
II adv. -ως expresando duda
op. κελευσματικῶςEust.1080.63, cf. 951.26,
junto a ἀμφιβόλωςSch.Th.3.49,
διαλέγεσθαιSch.D.16.4.