ἐνασεβέω


1 caer en la impiedad, ser impío Diog.Ep.28.4
c. dat. cometer impiedad contra τῇ Ἀρτέμιδι Sch.Er.Il.21.491.

2 tratar impíamente en v. pas. μαρτυρούμενοι ὅτι εὐσεβεῖς ἐστε ... ἐνασεβηθῆτε Themist.Ep.8.11.