ἐνασεβέω
1 caer en la impiedad, ser impío Diog.Ep.28.4
•c. dat. cometer impiedad contra
τῇ ἈρτέμιδιSch.Er.Il.21.491.
2 tratar impíamente en v. pas.
μαρτυρούμενοι ὅτι εὐσεβεῖς ἐστε ... ἐνασεβηθῆτεThemist.Ep.8.11.
τῇ ἈρτέμιδιSch.Er.Il.21.491.
μαρτυρούμενοι ὅτι εὐσεβεῖς ἐστε ... ἐνασεβηθῆτεThemist.Ep.8.11.