ἐναποπνίγω
1 estrangular, asfixiar en v. pas.
τοὺς ἐναποπνιγέντας τῇ εἱρκτῇ παρέβαλλον κυσίνEus.HE 5.1.59
•fig.
τὸν νοῦνEuagr.Pont.Cap.Pract.36.
2 en v. med. ahogarse, asfixiarse c. dat.
τῷ καπνῷLuc.Peregr.24,
τοῦ Νείλου ταῖς δίναιςIul.Ep.82.446a,
μυῖαι ... μύρῳGr.Thaum.Eccl.M.10.1012C, c. ἐν y dat.
ἐν οἴνῳTerpsicles en Ath.325d
•fig. asfixiarse, agostarse, esterilizarse
τὰ δὲ (σπέρματα) ἐν ταῖς ἀκάνθαις ἐναποπνίγεταιCyr.Al.Luc.1.56.14.