ἐναποπνίγω


1 estrangular, asfixiar en v. pas. τοὺς ἐναποπνιγέντας τῇ εἱρκτῇ παρέβαλλον κυσίν Eus.HE 5.1.59
fig. τὸν νοῦν Euagr.Pont.Cap.Pract.36.

2 en v. med. ahogarse, asfixiarse c. dat. τῷ καπνῷ Luc.Peregr.24, τοῦ Νείλου ταῖς δίναις Iul.Ep.82.446a, μυῖαι ... μύρῳ Gr.Thaum.Eccl.M.10.1012C, c. ἐν y dat. ἐν οἴνῳ Terpsicles en Ath.325d
fig. asfixiarse, agostarse, esterilizarse τὰ δὲ (σπέρματα) ἐν ταῖς ἀκάνθαις ἐναποπνίγεται Cyr.Al.Luc.1.56.14.