ἐνακόσιοι, -αι, -α
• Alolema(s): jón. εἰνακόσιοι Hdt.2.13, 145; ciren. ἠνακάτιοι SEG 9.2.59 (Cirene IV a.C.); ἐννακ- LXX Ge.5.5, Str.15.2.1, D.S.17.17, Philostr.VA 5.1, PMich.643.30 (IV d.C.); ἐννεακ- Chrys.M.54.615
• Morfología: [lacon. gen. fem. ἐνακοσιᾶν IG 5(1).1146.10 (Gitio I a.C.)]


novecientos ἔτεα Hdt.ll.cc., ὁπλῖται Th.5.12, χρυσοί IPE 12.32.88 (Olbia III/II a.C.), τάλαντα Plb.25.2.10, cf. SEG l.c., OCair.GPW 1.4 (II a.C.), D.S.l.c., Philostr.l.c., PSakaon 22.4 (IV d.C.), en combinación c. otros núm. τρισχίλιαι ἐνακόσιαι εἴκοσι (μναῖ) D.34.25, cf. Is.11.43, IG 11(2).165.53 (Delos III a.C.), LXX l.c., τᾶν τρισχιλιᾶν καὶ ἐνακοσιᾶν ἑξήκοντα πέντε δραχμᾶν IG l.c., (σταδίοι) Str.l.c., cf. Plu.2.733a, PMich.l.c.