ἐμπέτασμα, -ματος, τό


1 en sg. o plu. cortina gener. doble, colgada de un dintel en puertas de acceso monumentales: en un teatro τὸν πυλῶνα καὶ τὸ ἐν αὐτῷ ἐ. IP 236 (heleníst.), en el templo de Jerusalén θύρας ... ποικίλοις ἐμπετάσμασι κεκόσμητο I.AI 15.394, cf. 12.318, TAM 5.502.5 (imper.).

2 prob. colgadura, tapiz colgante δοκοὺς ... ἐμπετάσμασι πυργωτοῖς κατειλημένας Callix.2 (p.166.10).