< ἐμπροσθοκνήμιον
ἐμπροσθοτονία >
ἐμπροσθόπους
,
-ουν
de pers.
que pasa delante
,
que adelanta
op.
ὀπισθόπους
‘que camina detrás’
, Euagr.Schol.
HE
3.26.