I tr.

1 inflar, llenar de aire en v. pas. ἔοικε τὰ ἡμέτερα σώματα ... ἀσκῷ ... ἐμπεπνευματωμένῳ nuestros cuerpos se parecen a un odre inflado Anon.Lond.27.13.

2 llenar de espíritu, infundir aliento divino ἐνπνευμάτωσον ... τῇ δυνάμει τοῦ αἰωνίου θεοῦ τὸ σῶμα PMag.13.278, cf. 4.966.

3 abs., medic. causar flatulencia τὰς δὲ ἑψομένας ἐμπνευματοῦν μὲν ἧττον de las castañas, Diph.Siph. en Ath.54d, ἡ Λιβυκὴ κάππαρις ... ἐμπνευματοῖ ἰσχυρῶς Dsc.2.173.3, μέλι ... ὠμὸν ἐμπνευματοῖ la miel cruda causa flatulencia Sor.2.7.49, cf. Sch.Nic.Al.596a.

II intr. en v. med.-pas. llenarse de aire, hincharse ἐμπεπνευματωμένου τοῦ ἀκατίου Luc.Lex.15
•medic. llenarse de gases ἐμπνευματοῦσθαι πέφυκεν ὑστέρα μετὰ τοὺς τοκετούς Sor.3.7.2, cf. Placit.5.8.3
•part. subst. οἱ ἐμπνευματούμενοι los que sufren de flatulencia Gal.7.959, 16.833, tb. c. ac. rel. τὴν γαστέρα Gal.12.340, στομάχους Gal.14.301.