1 intr. acercarse, ir al encuentro, presentarse c. dat. πυκινῷ δόμῳ h.Merc.523, εἴδωλα τινα φησιν ἐμπελάζειν τοῖς ἀνθρώποις Democr.B 166, cf. 175, ποῦ δ' ἐμπελάζεις τἀνδρί; S.Tr.748, τῇ ἀκοῇ del trueno, Arist.Mu.395^a19, cf. Them.Or.18.222b, ἐχθρῶν ... καρήασιν ἐμπελάσειε Nic.Th.186, cf. D.P.742, τῷ πυρί Orac.Chald.121, τῷδε τῷ κόσμῳ Hippol.Haer.8.13.3, δεῖμα τῇ χώρᾳ Philostr.VA 3.21, cf. 57, πέτραις Opp.H.3.455, cf. Gp.12.17.18, c. prep. y dat. κακὴ δ' ἐπὶ τοῖσι χάλαζα εἴδεται ἐμπλάζουσα Nic.l.c., c. adv. y prep. de gen. ταύτης τῆς κρήνης μηδὲ σχεδὸν ἐμπελάσειας Orph.Fr.476.3, ἄχρι πύλης γήραος AP 8.119 (Gr.Naz.), c. prep. y ac. εἰς ὀστοῦν τὸ δόρυ Eust.1120.2, abs. ἐνθουσιᾶν ποιεῖ τοὺς ἐμπελάζοντας produce situación de trance a los que se acercan a ciertas emanaciones, Arist.Mu.395^b28, cf. Porph.Abst.2.22
•tb. en v. med. δυσαρεστεῦνται πᾶσι καὶ πάλιν τοῖσιν αὐτοῖσιν ἐμπελάζονται están a disgusto con todas las cosas, pero van otra vez al encuentro de esas mismas cosas Hp.Ep.17.7, ἀλλότρια ἁρπάζοντες ἀλλήλοις τε ἐνεπλάζοντο D.C.l.c., cf. 36.49.4.

2 tr. acercar δίφρους Hes.Sc.109, c. dat. γυίοις γυῖα AP 5.252 (Paul.Sil.), en v. pas., c. gen. (κατθανεῖν) πρὶν τῆσδε κοίτης ἐμπελασθῆναι morir antes que ser llevada a un lecho tal S.Tr.17
•en v. med. mismo sent. μαζοῖς σὸν θέναρ ἐμπελάσει AP 5.248 (Paul.Sil.).