ἐμπαίω
I intr.
1 presentarse de golpe, súbitamente
ἐμπαίει τί μοι ψυχῇ σύνηθες ὄμμαse presenta de golpe en mi alma un rostro familiar S.El.902,
εἴ τε ῥᾴθυμός τις ἐμπέπαικενPlu.2.52c.
2 golpear contra c. giro prep.
εἰ ὁ πατὴρ αὐτῆς ἐμπαίων ἐνέπαισεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτῆςIren.Lugd.Fr.31.
II tr. en v. med., de metales golpear para realzar, repujar
χρυσᾶς ἕλικας ἐμπεπαισμένοςAth.543f, en v. pas. Eust.1319.44.